هنگامی که موتورهای جستجو پدید آمدند و شروع به فهرست کردن وب سایت های طراحی شده موجود در بستر نت کردند ، مدیران وب سایت ها تلاش برای بهینه سازی سایت

محتوا و سایت های خود را آغاز کردند . از مهمترین دلایلی که مدیران وب سایت ها را به این امر مجبور می ساخت ازدیاد سایت ها و پرتال های مرتبط با حوزه فعالیت آنها بود زیرا با لیست کردن وب سایت ها توسط موتورهای جستجو تنها سایت های بهینه شده بودند که در میان سایت های دیگر می درخشیدند و مورد توجه موتورهای جستجو گر قرار می گرفتند .

در ابتدای این فرآیند مدیران وب سایت ها پس از طراحی سایت خود باید آدرس سایت را در موتورهای جستجو اضافه می کردند و سپس با بررسی صفحات و محتوای خود ، باید صفحات مرتبط با کلید واژه های مد نظر را به صفحات  اصلی وب سایت خود لینک می کردند .

پس از مدتی طراحان موتور های جستجوگر دریافت که افراد بعد از طراحی وب سایت خود با پر کردن صفحه از کلید واژه های غیر مرتبط و متا تگ های فراوان با فریب دادن موتورهای جستجو سعی در ارتقاع سئو وب سایت خود می دارند .

به موجب این فریب کاری موتور های جستوجو اولیه مانند : اینفوسیک و آلفا ویستا الگوریتم های خود را مجدد تقویت و سازگار نموند .

پس از آن مقرر گردید که موتورهای جستجو حق دارند وب سایت هایی را که بیش از حد از تکنیک های تهاجمی استفاده می کنند را جریمه و حتی نمایش آنها  در نتایج جستوجو را نیز ممنوع کنند .

 

کم کم بهینه سازی سایت به یک تجارت تبدیل شد و برخی از موتورهای جستجو نظیر: گوگل امکاناتی را برای طراحان وب فراهم نموند که مثلا گوگل با ابزاری به نام : وب مستر ، داده های ترافیکی سایت را به کاربران خود نشان می دهد و همچنین در صورت وجود مشکل در ایندکس شدن صفحات مختلف سایت با ارسال یک پیغام مدیر سایت را مطلع می سازد .